Witrivier: Kruger park

We staan redelijk op tijd op, vandaag willen we naar Kruger en misschien vanmiddag wat luieren aan het zwembad. Gisteren hadden we de Numbi Gate aan de westkant van het park, nu rijden we naar Malanane en gaan daar het park in. Binnen het park besluiten we eerst voor een bakkie koffie te gaan en rijden naar Berg-en-Dal. Onderweg zien we niet de eerste giraffen, maar wel de eerste van dichtbij. Ook al horen ze niet bij de Big Five, ik vind giraffen geweldig!
Bij Berg-en-Dal zien we op een van de borden dat er leeuwen zijn gespot op een van de wegen naar Crocodile Bridge, dus nemen we een zandpad in deze richting, met Coen achter het stuur. We zien onderweg weer ontzettend veel beesten en komen op een gegeven moment zelfs tussen een flinke kudde (tussen de 20 en 30 stuks) olifanten in te staan. Het valt niet mee om de gepaste afstand te houden, als ze overal om je heen lopen. Omdat er ook nog jonge olifantjes bij zijn, leidt dit tot wat lichte paniek in de auto. Omdat er zoveel te zien is, doen we erg lang over het stuk naar Crocodile Bridge. We beginnen trek te krijgen en ook sanitair gezien zou het fijn zijn als we er zouden arriveren. Maar dan zien we eindelijk de leeuw waar we op hoopten! Hij (een mannetje dus!) ligt in het hoge gras te luieren. We nemen de tijd om de leeuw te bewonderen. Met een blaas op knappen rijden we uiteindelijk door naar het camp en komen daar rond 14.30 aan. In de campwinkel kopen we wat sandwiches en drankjes en maken dit aan de picknicktafel burgemeester.
Omdat we het zo gaaf vinden, laten we het plan om ’s middags te luieren varen. We besluiten toch nog wat verder het park in te rijden, richting Lower Sabie. Ook op deze weg zouden leeuwen te zien moeten zijn, maar wij komen ze helaas niet tegen. Het is tussen 15.30 en 16.00 uur als we bij Lower Sabie arriveren. Lower Sabie ligt in een waterrijk gebied en ook door het tijdstip van de dag begint er steeds meer wild tevoorschijn te komen. Na bestuderen van de kaart lijkt het prima haalbaar om via de westkant bij de Paul Kruger Gate ruim op tijd het park te verlaten. We zien aan de overkant van de rivier 14 leeuwinnen liggen, een hyena loopt een stuk met ons op en terwijl de zon zakt zien we nog genoeg moois om toch nog even bij te stoppen. Ondertussen tikt de klok door en roepen we verschillende keren “Jongens, we moeten nu echt door!!!” In plaats van dat we ruim op tijd zijn, moeten we aan het eind toch nog even gas geven en komen we nu om 17.50 bij de gate aan. In het donker rijden we terug naar White River en op weg naar huis wippen we even bij een Mexicaans restaurant binnen. Dit blijkt boven verwachting goed te zijn, leuke inrichting en heerlijk eten! Er staan verschillende spellen uitgestald en terwijl we op ons eten wachten doen we een potje Jenga. Alles bij elkaar was het een superdag!